GREGORY

Maar Gregory’s bezorgdheid verraadt nog iets anders: zijn enorme liefde voor de stiel van chocolatier, die hij zich bij TWERK eigen heeft gemaakt. “In 1996 heb ik in de Callebaut-fabriek in Wieze een cursus gevolgd om chocolade te leren tempereren.”
Waarna hij vol enthousiasme uitlegt hoe dat precies in zijn werk gaat. “Na het smelten nemen we een staaltje dat we laten opstijven. Als de chocolade niet goed blinkt, moet je extra callets of cacaoboter toevoegen aan de machine, maar dan moet je wel oppassen dat die niet overloopt!”
Nu is hij helemaal op dreef. “Je moet weten: pure chocolade is heel moeilijk om te tempereren, dat hebben we al ondervonden… Ik wil graag uitvissen hoe we kunnen vermijden dat pure chocolade dik loopt.”
Hij denkt ook na over eventuele nieuwe producten. “Misschien moeten we eens proberen een praline te maken met likeursmaak in. Maar da’s niet zo simpel, hoor!”

Het valt niet te ontkennen: Gregory is een vakman, en dankzij zijn jarenlange ervaring eigenlijk een ‘chef chocolat’ van de werkvloer. Holgoed, pralines en chocolade-logo’s hebben voor hem geen geheimen meer. En toen er ooit eens callets van een andere categorie in de machine werden gedaan, was hij de enige die aan de textuur meteen zag dat het om ander chocolade ging.
“Ik ben hier al sinds 1994 tewerkgesteld”, zegt hij plechtig. “In juni kreeg ik samen met 3 andere collega’s die hier al langer dan 25 jaar werken op een plechtigheid namens de koning een medaille als Laureaat van de Arbeid. Helaas kon de koning er zelf niet bij zijn. Hij heeft veel werk, hé. Dat is het nadeel van koning zijn…”

Op TWERK heeft Gregory nochtans ook zijn handen vol. “Meer dan 140.000 mensen per jaar proeven van onz chocolade. Dat is nogal wat, hé!”
Die werkdruk valt door de afwisseling wel mee, zegt hij, al zijn er toch momenten dat alles hem te veel wordt. Dan begint hij wat te brommen, komt het weleens tot een uitbarsting. Niet zozeer door het werk zelf, maar vooral als er andere dingen bijkomen, bijvoorbeeld in zijn persoonlijke leven.
“In 2014 is mijn pleegvader plots overleden. En mijn moeder was na een lange ziekte al overleden in 2003. Het heeft wel even geduurd voor er een plek gevonden werd waar ik kon wonen. Maar sinds 2018 woon ik in een tof appartementje van TWONEN, hier vooraan. Momenteel gaat het héél supergoed, je ziet het wel. Tegenwoordig word ik minder snel kwaad. Ik kan me al beter beheersen.”

Ook de actualiteit, die Gregory op de voet volgt, baart hem soms zorgen. “Zoals nu, met de Russen… Ik hoop dat die snel beseffen dat het zo niet verder kan.”
Maar de lockdown vond hij pas echt “verschrikkelijk”. Sommige collega’s vonden het niet erg om op zichzelf te zijn, maar Gregory wel. Hoewel hij zich ervan bewust is dat hij moeite heeft met communicatie, vindt hij alleen zijn nog veel lastiger! Gregory komt graag onder de mensen. Zo ontpopte hij zich vóór de coronacrisis tot een topverkoper voor TWERK. Dan ging hij op eigen houtje aanbellen bij mensen die hij kende om de producten te gaan voorstellen in een zelfgemaakte kaft. “En daarna ging ik de bestellingen ook leveren aan huis, samen met iemand van de begeleiding. Dat was een belevenis!”

Gregory is ook buiten het werk een bezige bij. Hij doet aan G-gym, fietst graag naar zijn heimat Herenthout en houdt van kokkerellen. “Mijn vidéke valt heel goed mee. Soms maak ik ook noedels, vegetarisch of met vlees. En af en toe breng ik broodpudding of pannenkoekjes mee voor de collega’s en de begeleiders.”
Ten slotte verspreidt hij ook zijn eigen maandelijkse media-nieuwsbrief, waarin hij in zijn eigen spontane stijl onder meer schrijft over de tv-programma’s die hij op de voet volgt. Zelfs de burgemeester – “een superlieve mevrouw” – zit in zijn adressenlijst!
“Nu volg ik vooral The Masked Singer”, besluit hij. “Ik denk dat ik weet wie Mis Poes is… Camille Dhont!”

En jawel, hoor, hij kreeg gelijk. Niet alleen een ijzersterk geheugen, die Gregory, hij kan ook nog eens goed voorspellen!